Masal Oku

Bir zamanlar büyük bir orman kıyısında altın saçlı bir kız yaşardı. Bu güneş gibi parlak saçlı kızın adı Altın Bukle idi. Öyle güzel sarı bukleleri vardı ki, herkes ona hayrandı.

Bir zamanlar annesi ile birlikte yaşayan Jack adında bir çocuk varmış. Oldukça fakir olan Jack ve annesi geçinebilmek için ellerinde kalan tek inek hariç her şeyi satmışlar.

Bir zamanlar bir ayakkabıcı varmış. Çalışkan ve dürüst bir adammış. Ama bir gün öyle yoksul düşmüş ki, elinde bir çift ayakkabı yapacak kadar deriden başka bir şeyi kalmamış. Adam cağız bu deriyi akşamdan kesip hazırlamış. Niyeti ertesi gün erkenden kalkıp ayakkabı yapmakmış. Dürüst bir insan olduğu için huzurla yatağına yatıp uykuya dalmakmış. Sabah olunca kalkmış, duasını ettikten sonra tam işe koyulacağı sırada ne görsün! Bir çift ayakkabı dikilip hazırlanmış, tezgâhın üzerinde duruyor. Öyle şaşırmış öyle şaşırmış i ne diyeceğini bilememiş. Ayakkabıları eline alıp iyice incelemiş. Ayakkabı öyle ustalıkla yapılmış ki hiçbir yerinde bir kusur bulamamış. Tam o sırada içeriye bir müşteri girmiş. Ayakkabıları çok beğenmiş. Bu yüzden değerinin üzerinde bir para ödeyerek ayakkabıları satın almış. Ayakkabıcı da bu parayla, 2 çift ayakkabıya yetecek kadar deri alabilmiş. Adamcağız akşamdan yine derileri kesip hazırlamış. Sabah kalktığında yepyeni bir güçle işine başlamak istiyormuş

Bir zamanlar, üç oğlu olan bir değirmenci varmış. Değirmenci ölünce büyük oğluna değirmen, ortanca oğluna eşek, küçük oğluna da kedi miras kalmış. Küçük oğlu bu duruma çok üzülmüş. “Kedi ne işine yarar ki insanın?” diye yakınmış.

Bir zamanlar ormanda yaşayan bir kadın varmış. Bu kadın küçücük bir yavrusu olsun istiyormuş ama onu nereden bulacağını bilemiyormuş. Sonunda ormanda yaşayan periye gitmiş ve demiş ki: "Küçücük bir yavrum olmasını çok istiyorum; böyle bir çocuğu nereden bulurum, bana söyleyebilir misin?".

Uzun zaman önce küçük bir kasabada Gepetto adında bir oyuncakçı yaşarmış. Ahşap oyuncaklar yapıp satarmış. Çocuklar onun göz alıcı renkli oyuncaklarına bayılırmış. Gepetto ise hep bir çocuğu olsun istermiş: -Bugün ona kendi gerçek çocuğum gibi davranacağım. Güzel bir oyuncak yapacağım.

Bir varmış bir yokmuş. Uzak ülkelerin birinde komşu evlerde yaşayan, birbirini çok seven iki arkadaş varmış. Birinin adı Kay, diğerinin adı Gerda’ymış. Kay ve Gerda birbirlerine olan sevgilerini göstermek için evlerinin önüne birer gül dikmişler. Onlarla birlikte güllerde büyüyecekmiş.

Bir zamanlar karanlık bir ormanın kıyısında küçük bir krallık varmış. Ormanda yaşayan kötü bir varlıkla ilgili hikayeler anlatılırmış. Yinede insanlar bu krallıkta genç kralın bilgece yönetimi altında mutlu yaşarmış. Burada kızıyla yaşayan yoksul bir değirmenci varmış. Kızı çok güzel ve çekiciymiş.