Ali Kendisine Oyun Arkadaşı Arıyor Masalı
Bir varmış bir yokmuş… Deliler tellal, dedeler berberken hayat yalnız mı yalnız Ali için çok zor geçermiş. Bu etrafında kimsecikler olmayan Alicik, kendine bir arkadaş edinmek istermiş. Yaşadıkları küçücük köyde birlikte vakit geçireceği tek kişi annesiymiş. Bu da bizim Ali’yi oldukça üzüyormuş. Vaktiyle komşu çocukları varmış etrafında ama onlar da köyü terk edip şehre taşınmışlar. Böylece kala kala annesi ve babasıyla birlikte kalmış küçücük köyde. Ali henüz okula gitmediği için tek istediği şey okula gitmekmiş.
Gerçek bir oyun arkadaşı bulmak için köydeki derenin karşı tarafına geçmeye, oradaki evlerdeki çocuklarla tanışmaya karar vermiş. Bir bahar günü, güneş tepede pırıl pırılken Ali derenin karşısına geçmeye karar vermiş.
Annesine bahçeye çıktığını söyleyerek gizlice derenin olduğu tarafa yürümeye başlamış. Yürümüş ve derenin kenarına gelmiş. Heyecanla ayakkabılarını çıkarıp dereye girmiş ve gittikçe derinleşen derede ilerlemeye başlamış. Dere o kadar derin değilmiş ki Ali burada rahatça yürüyebilmiş. Karşıya geçtiğinde epeyce geç bir vakit olmuş. Evlerin ışıkları yanmaya başlamış.
Etrafı küçük çitlerle çevrili bir evin önünde durmuş Ali. Ne yapacağına hızlıca karar vermesi gerektiğinin farkına varmış. Çitlerin üzerinden atlayarak ışığı yanan evin kapısını çalmış. Yaşlı bir teyze, Ali’ye kapıyı açmış. Kimi aradığını ve burada ne işi olduğunu sormuş Ali’ye.
Ali, evden kaçmadığını ya da kaybolmadığını ama çok yalnız olduğu için kendi yaşlarında bir arkadaş aradığını söylemiş teyzeye. Teyze kocaman bir kahkaha atarak içeride torunu olduğunu ama önce Ali’nin kimin çocuğu olduğunu öğrenmesi gerektiğini söylemiş. Ali, derenin karşısındaki en baştaki evde oturduklarını söylemiş. Teyze yine kocaman bir kahkaha atarak Ali’ye, “Sen bizim Ayşe’nin torunusun. Ayşe başka köye taşındığından beri ondan haber almıyorum.” demiş.
Ali’yi eve davet etmiş, torunuyla tanıştırmış. Ali’yle Efe çok iyi arkadaş olmuşlar. Gülcemal Hanım’ın içi hiç rahat etmemiş. Ali’nin annesinin onu çok merak ettiğini düşünmüş. Hemen derenin karşısına geçmiş çocukları komşuya bırakıp. Ali’nin annesi telaş içinde oğlunu ararmış saatlerdir. Gülcemal Hanım’la birlikte Ali’nin yanına gitmişler. Ali yaptığının çok büyük bir hata olduğunu anlamış ve bir daha izinsiz bir yere gitmeyeceğine dair annesine söz vermiş. Ali’yle Efe hiç ayrılmaz arkadaş olmuşlar.
