Altı Kardeş Hikayesi

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde, küçük bir kasabada yaşayan anne, baba ve 6 kardeş vardı. Üçü kız üçü de erkekti. Bu beş kardeşin beside hastaymış bir tanesi sağlıklıydı.

Anne ve baba beş tane evlatları hasta diye onların üzerlerine daha çok düşüyordu. Yemek yiyecekleri zaman beş kardeşe daha fazla yemek koyuyorlardı, moralleri yerine gelsin diye beşine ayrı ayrı oyuncaklar alıyorlardı.

Bunları kıskanan diğer kardeş kendi kendine hep söyleniyordu. Keşke bende hasta olsam, keşke bana da böyle ilgi gösterseler dedi. O anda aklına nasıl hastalanabilirim diye araştırmalar yaptı ve türlü türlü numaralar yaptı. Ne denediyse bir türlü hastalanmadı. Gizli gizli derelerde saatlerce oynuyordu, üşüteyim, hasta olayım diye.

Sonra yavaşça ateşi çıkmaya başladı, halsizleşti anne babası da endişelenip doktora götürdüler. Doktor üşüttüğünü söyleyip ilaçları verip gönderdi. Birkaç gün ilaçları kullanmış ve hemen iyileşip ayaklandı, sonra ailesi tekrar bu çocuktan ilgiyi azalttılar. Bu çocuk da daha kötü hastalansam da ayağa hiç kalkamasam annem ve babamda benle daha çok ilgilenir diyerek aklından geçirdi.

Aradan birkaç gün geçti ve çocuğun aklına yüksek bir yerden atlamak geldi. Gitti binanın tepesine atlamış yere avazının çıktığı kadar bağırdı. Ailesi apar topar hastaneye götürdüler ve doktorlar bir daha yürüyemeyeceğini söyledi.

Herkes feryat ederken bu çocuk kendi kendine “sonunda oldu, yürüyemeyeceğim işte” diyerek sevindi. Eve gitmişler anne baba çaresizce hepsiyle birlikte ilgileniyordu. Çocuk kendisine gösterilen ilgiden gayet memnundu ama günler geçtikçe sıkılmaya başladı koşup top oynamak istiyordu. Ama maalesef bizim çocuk bir daha yürüyemeyeceğini bildiği için çokta bir şey yapamıyordu.

Bir gün kardeşlerin bir tanesi iyileşme belirtisi gösterdi. Anne ve baba umut ederek çocuğunu doktora götürdü. Doktor giderek hastalığı yendiğini söyledi. Ve yakın zamanda hastalığın tamamen gideceğini söyledi. Eve gelen aile bu mutlu haberi diğer kardeşlerle paylaştılar.

Bir gün sonra diğer kardeşte iyileşme belirtisi gösterdi onu da doktora götürdüler ve doktor aynı şeyi ikinci çocuğa da söyledi. Ailenin umudu giderek arttı, yarın olduğunda üçüncü çocuğu da öyle oldu ve günden güne kardeşlerin beşi de iyileşti artık her şeyi kendileri halledebiliyorlardır.

Evde dolu dolu vakit geçirmeler başladı dışarı çıkıp oynuyorlardı. Bunu gören 6. Çocuk onları sadece izliyordu yattığı yerden. Sonra üzülürken anne ve babası gördü ne oldu sana? Diye sordular.

Çocuk da sadece ilgi istediği için hastalanmak istediğini bunun için hastalandığını anlattı. Daha sonra bir yerden atlarsam yürüyemem, o zamanda kardeşlerimle ilgilendiğiniz kadar benimle de ilgilenirsiniz diye bunları yaptığını söyledi. Bunun üzerine anne ve baba çocuklarına sarılıp özür dilediler. Çok pişman olmuşlar ama artık çok geç oldu. Beş evlat iyileşti ancak altıncı çocuk bir daha yürüyemeyecekti.

Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız 🙂
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler ve Hikaye Oku kategorimizi inceleyebilirsiniz.