Beyaz Güvercin ile Baykuş Masalı
Bir zamanlar büyük bir çiftlikte diğer çiftlik hayvanları ile birlikte beyaz bir güvercin yaşarmış. Ancak bu beyaz güvercin çok üzgünmüş. Beyaz güvercin çiftlikteki diğer hayvanların hepsinin işe yaradığını düşünüyormuş ancak kendisinin hiçbir işe yaramadığını düşünür.
- Tavuklar yumurtluyor, inekler süt veriyorlar. Bunlardan lezzetli tereyağı ve peynir yapılıyor, Çiftliğin kedisi fareleri yakalıyor, köpeği ise evi koruyor ancak ben ne yumurtlarım ne süt veririm. Çiftlik korumak ve fare yakalamak benim gibi bir güvercin için çok zor. Ben hiçbir işe yaramıyorum” demiş.
Beyaz güvercin bu derdine çare bulamayınca iyice düşünüp Bilge baykuşun yanına gidip danışmaya karar vermiş.
Baykuş çiftliğin arkasındaki büyük çınar ağacının kovuğunda yaşıyormuş. Tüm hayvanlar bir dertleri olduğunda Bilge baykuşun yanına giderler, oda hemen sorunları çözebilirmiş.
Güvercin ilk defa Bilge baykuşun yanına geldiği için biraz çekinerek yaklaşmış. Bilge baykuş ağacın üstünde kıvrak kancalı gagası, yuvarlak iri gözleriyle çok ciddi duruyormuş.
Güvercin,
- Efendim size bir şey sormak için geldim sorabilir miyim?” demiş.
Bilge baykuş,
- Söyle bakalım beyaz güvercin derdin nedir? demiş.
- Efendim ben çiftlikteki diğer hayvanlar gibi işe yarayan bir hayvan değilim. Bu durum beni çok mutsuz ediyor Ne yapsam işe yararım söyler misiniz” demiş.
Bilge baykuş güvercine gülümsemiş.
- Dünyada hiçbir işe yaramadığını nasıl söylersin? Dünyadaki herkesin bir faydası vardır. Bazı hayvanlar çok güçlüdür. İnsanların yüklerini çeker, bazılarının öğretme yeteneği vardır. Bülbül gibi kuşlarında güzel sesleri vardır. Bazılarının da güzel tüyleri vardır. Tıpkı senin süt beyazı tüylerin gibi.” demiş.
Güvercin Bilge baykuşun söyledikleriyle mutlu olsa da bu yine de işe yaramadığını değiştirmemiş.
Bunun üzerine baykuşun aklına fikir gelmiş. Güvercine bir hafta eve uğramamasını sonra neler olacağını görmesini söylemiş.
Böylece güvercin eve gitmemiş. Çiftliğin sahibi her yerde beyaz güvercinini aramış ancak hiçbir yerde bulamamış. Bu yüzden çok üzülüp hasta olmuş.
Sonunda beyaz güvercin eve dönmüş. Sahibi beyaz güvercinini görünce sevinçten havalara uçmuş. Çünkü beyaz güvercini çok seviyormuş.
“Sakın bir daha kaybolma benim minik güvercinim. Sen bizim çiftliğimizin neşesisin” demiş.
Bunu duyan beyaz güvercin daha önce düşündüğü kötü düşüncelerden dolayı çok utanmış. O işe yaramaz değilmiş. Tam tersine sahibinin yüzünü güldüren onu mutlu eden en çok oymuş.
Beyaz güvercin bir daha asla sahibinin yanından ayrılmamış. Hep birlikte mutlu yaşamışlar.
Daha Fazla Çocuk Masalları İçin Hikaye Oku Kategorimizi Ziyaret Ediniz.