Masalsı Orman
Bir varmış bir yokmuş. Uzak diyarlardan küçük bir köye, minik bir çocuk gelmiş. Bu çocuğun adı Elif’miş. Elif, 3 yaşında, neşeli ve merak dolu bir kız çocuğuydu. Güneşli bir sabah, Elif, annesi ve babasıyla birlikte ormanda piknik yapmaya gitmiş.
Ormanda yürürken, Elif’in gözüne bir tavşan çarpmış. Tavşan, hızlıca koşarak ormanın derinliklerine doğru gitmiş. Elif, merakla tavşanı takip etmeye başlamış. O kadar hızlı koşuyormuş ki, annesi ve babası onu yakalamakta güçlük çekmiş.
Elif, tavşanı takip ederken, birden kendini masalsı bir ormanda bulmuş. Ağaçlar altın yapraklara bürünmüş, kuşlar en güzel şarkılarını söylüyormuş. Ormanda yürümeye devam eden Elif, önünde devasa bir çiçek tarlası görmüş. Papatyalar, güller ve laleler bir arada rengarenk bir halı oluşturmuşlarmış. Elif, hemen çiçeklerin arasına girip sevinçle dans etmeye başlamış.
Tam o sırada, ormanda tatlı bir ses duymuş. Bu ses, küçük bir periye aitmiş. Peri, Elif’e yaklaşmış ve gülümseyerek “Merhaba Elif, ben Küçük Peri Maviyim. Sen masalsı ormanıma hoş geldin” demiş.
Elif şaşkınlıkla periyi dinlemiş ve “Masalsı orman mı? Burası gerçek mi?” diye sormuş. Peri Mavi, gülümseyerek “Evet, Elif. Bu orman gerçek ve senin gibi masal sever, neşeli çocuklar için özel bir yer. Burada hayal gücünün sınırlarını zorlayabilir, dilediğin gibi eğlenebilirsin” demiş.
Elif, büyülü ormanda neşe içinde dolaşmış, kelebeklerin peşinden koşmuş ve masal kitaplarındaki gibi büyülü yaratıklarla tanışmış. Peri Mavi, Elif’e masal dünyasının güzelliklerini göstermiş ve yeni arkadaşları tanıtmış. Ancak, günün ilerleyen saatlerinde Elif’in annesi ve babası onu özlemiş. Onu aramaya başlamışlar. Neyse ki, Küçük Peri Mavi, Elif’i onlara geri götürmeyi teklif etmiş. Elif, masalsı ormandan ayrılmadan önce, Peri Mavi’ye teşekkür etmiş ve ona veda etmiş.
Elif, ailesiyle ormandan ayrıldığında, masalsı anların hayal gücünde ve kalbinde sonsuza dek yaşayacağını anlamış. Artık Elif’in en sevdiği oyun “Mış Mış Ormanı” olmuştu. Her gün yatağına yatarken, masalsı ormanda geçirdiği güzel anları düşünerek huzurla uyuyormuş.
Böylece, Elif’in masal dolu macerası, onun yaşamının en güzel anılarından biri olmuş ve o masalsı ormanın büyülü güzellikleri, onun kalbinde sonsuza dek yaşamış. Ve o günden sonra, Elif, hayal gücünün sınırlarının olmadığını bilir ve her gün masallarıyla büyümeye devam edermiş.
Daha Fazla Uyku Masalları İçin Uyku Masalları Kategorimizi Ziyaret Edebilirsiniz.
