Semanın Ormandaki Korku Dolu Anları

Bir varmış bir yokmuş çok tatlı bir kasabada şirin mi şirin şeker mi şeker bir kız çocuğu varmış. Bu çocuğun ismi sema imiş. Sema herkes tarafından sevilen bir çocukmuş. Evinin bahçesinde oynar oyuncaklarıyla oynar resimler yapar herkes onu çok severmiş.

Sema bir gün ailesi ile pikniğe gitmiş. Çünkü ailecek her hafta sonu piknik yaparlarmış. Sema orda ormanda dolaşmaya karar vermiş. Ama ailesine haber vermeyi unutmuş. Sema ormanları ve hayvanları çok sevdiği için koşarak ormanın derinliklerine ulaşmış.

Her yerde hayvanlar varmış. Kuşlar, uğur böcekleri, kelebekler, kediler daha neler neler. Sema onlarla oynamaya başlamış. Sonra bir bakmış ki hava kararıyor.

Güneş batmış. Ve soğuk olmaya başlamış. Semanın o çok sevdiği ortam bir anda gözüne korkunç gözükmeye başlamış. Sanki ağaçların dalları birer canavar kolu gibi geliyormuş ona.  Sema korkudan ne yapacağını bilememiş ve korkudan ağlamaya başlamış.

Hıçkıra hıçkıra ağlarken orda bir aslan görmüş. Aslan kükremiş sema daha çok korkmuş bağırarak koşmaya başlamış. Nereye doğru koştuğunu bile bilmeyen semanın boğazı kurumuş, su içmek istemiş. Yakında gelen dere sesine doğru gitmiş. Su içmiş ve bir anda derenin kenarında ona doğru koşan yüzen bir timsah görmüş.

Avazı çıktığı kadar bağıran sema tekrar koşmaya başlamış. Bir ağaca sarılmış ağlamaktan gözleri şişmiş. Hem de üşüdüğü için elleri de buz gibi olmuş. Ağacın yanındayken yerden sesler duymuş. Bir de ne görsün kocaman bir fare.

İmdat diye bağırmaya başlamış sema. Tekrar koşmaya başlamış. İyice kaybolduğunu düşünen sema Allah ben burada ne yapacağım tek başıma? Ben neden kimseye haber vermeden buralara kadar geldim? Artık kimse beni bulamayacak. Beni burada hayvanlar yiyecek, ailem de beni çok merak edecek.

Bu sefer karar vermiş sürekli koşmaya. Çünkü durursa ya bir canavar onu o görmeden yakalayıp yerse diye endişelenmeye başlamış. Hiç durmadan koşuyormuş. Gerçekten de etrafta sürekli korkunç şeyler görmeye devam ediyormuş.

Ayılar, köpekler, domuzlar, böcekler, yarasalar daha bir sürü hayvan hatta adını bile bilmediği ilk defa karşılaştığı hayvanları bile. En sonunda çok yorulmuş durup dinlenmeye karar vermiş. Tam nefesi normale dönerken.

Ayaklarına doğru gelen simsiyah bir yılan görmüş. Tekrar koşmaya devam etmiş. Artık çaresiz kalan kız kendini yola atmış. Yolda bir süre koşmaya devam etmiş. Sonunda bir araba görmüş ve ailesinin yakınlarda olduğunu anlamış.

Koşmuş ailesinin yanına. Onlara sarılmış. Ailesi semaya çok kızmış. Sonra her şeylerini toplamışlar evlerinin yolunu tutmuşlar. Yol boyu ailesi yaptığının ne kadar yanlış bir şey olduğunu söyleyip durmuşlar.

Sema üzüntüden ne yapacağını bilemiyormuş. Ailesinden defalarca özür dilemiş. Bir daha asla böyle bir şey olmayacak demiş. Gerçekten de ailesi olmadan hiçbir şey yere izinsiz gitmemiş.

Yaptığı hatanın farkında olan sema annesine sarılıp yolda uyuyuvermiş. Annesi de semanın üşümüş olduğunu anlayınca üzerine battaniye örtmüş ve evlerine girmişler.

Siz değerli okurlarımızın yorumlarını bekliyoruz lütfen yorum yapmayı unutmayınız 🙂
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Korku Hikayeleri kategorimizi inceleyebilirsiniz.